Oklahoma Eyalet Üniversitesi, Buğdaydaki Lif İçeriğini Artırmak İçin Ulusal Koalisyonla Ortaklık Kurdu

Görsel: YZ

Oklahoma Eyalet Üniversitesi (OSU), Amerika'nın en sevilen tahılını daha da sağlıklı hale getirmek için bir işbirliği çalışması yürütüyor. OSU Buğday İyileştirme Ekibi, buğdaydaki diyet lifi düzeyini artırmaya odaklanan bilimsel bir ittifak olan Tahıl Lifi Koalisyonu aracılığıyla ülke çapındaki araştırmacılarla güçlerini birleştirdi.

Lif, kan şekerini düzenlemeye ve sindirim sağlığını desteklemeye yardımcı olan, insan sağlığı için çok önemli bir besindir. Ancak, Amerikalıların sadece yaklaşık %5'i önerilen günlük 25 gram lif tüketimini karşılıyor ve ülke ortalaması sadece 16 gram civarında seyrediyor. ABD'deki beslenmedeki lifin %30'u buğdaydan geldiği için, buğdayın doğal lif içeriğini iyileştirmek halk sağlığı üzerinde büyük bir etki yaratabilir.

Oklahoma State Üniversitesi Buğday Genetiği Bölüm Başkanı Dr. Brett Carver, “Beslenme alışkanlıklarımızda iyileştirilmesi gereken çok şey var, ancak bu hedeflerin daha ulaşılabilir hale gelmesine yardımcı olacak bilimsel ilerlemeler de sağlayabiliriz” dedi. “Herkes gibi ben de donutları severim, ancak bazen donutların biraz daha fazla lif içermesini dilediğim zamanlar oluyor. Bu konuda bir şeyler yapmaya çalışıyoruz.”

Tahıl Lifleri Koalisyonu, Nebraska-Lincoln Üniversitesi'nde yardımcı doçent Dr. Katherine Frels'in girişimin eş lideri olarak görev yaptığı, ABD'deki çeşitli kurumlardan bitki yetiştiricileri ve genetikçileri bir araya getiriyor. Ekip, birlikte, iki olağanüstü buğday çeşidinden (biri Birleşik Krallık'tan, diğeri Çin'den) yüksek lifli özellikleri nasıl entegre edebileceklerini araştırıyor. Her iki çeşit de buğday, çavdar, mısır ve arpa gibi tahıl tanelerinde bulunan bir tür doğal diyet lifi olan arabinoksilan bakımından zengindir.

Frels, “Yüksek lifli buğdayın farklı ortamlarda nasıl performans göstereceği ve öğütülüp pişirilebileceği konusunda birçok sorumuz var” dedi. “Çalışmamızın büyük bir kısmı, Dr. Carver gibi buğday yetiştiricilerinin yüksek lifli özelliği en iyi yetiştirme hatlarına entegre etmesine bağlı. Birlikte çalışarak, sert kırmızı kış buğdayındaki lif varyasyonlarını araştırırken yeni hatlar da geliştirebiliriz.”

Carver, geliştirilmiş buğday çeşitlerinin lif alımını günde 1 ila 3 gram artırabileceğini tahmin ediyor. Bu artış mütevazı olsa da, dirençli nişasta gibi diğer beslenme yenilikleriyle birleştirildiğinde önemli hale gelebileceğini söylüyor. “Tamamen buğdaya güvenmek zorunda değiliz,” diyor, “ama buğday görevini yerine getirmeli.”

Buğday tanelerindeki lif esas olarak dört bileşenden gelir: lignin, arabinoksilanlar, fruktanlar ve amiloz (dirençli nişasta kaynağı). Koalisyonun şu anki odak noktası arabinoksilanlardır, ancak Carver'ın ekibi nişasta bileşimiyle bağlantılı moleküler belirteçleri tanımlayarak dirençli nişasta konusunda da ilerlemeler kaydetmeye çalışıyor.

Carver, “Şu anda, doğal olarak daha yüksek amiloz seviyeleri üreten genleri seçiyor ve bunları yeni germplazmaya dahil ediyoruz” diye açıkladı. “Lif açısından potansiyel faydaları olan bazı umut verici materyallerimiz var, ancak bu özellikleri doğrudan ölçmek ve doğrulamak için daha gelişmiş araçlara ihtiyacımız var.”

Bu araçlar, modern laboratuvarlar, seralar ve özel bir araştırma ve eğitim tesisini içeren gelecekteki bir araştırma kompleksi olan planlanan OSU Agronomy Discovery Center ile yakında hazır olabilir. OSU Tarım, bu son teknoloji merkezi hayata geçirmek için şu anda finansman arıyor.

Carver, “Çiftçilerin geçimini sağlamasına ve dünyayı beslemesine yardımcı olmak için buğday yetiştiriyoruz” dedi. “Ancak, yediğimiz şeylerin kalitesini iyileştirmek için ekstra bir adım atabileceğimiz her an, bunu yapmalıyız. Bunu gerçekleştirmek için ortak bir çaba gerekecek ve bu koalisyonun var olma nedeni de tam olarak budur.”